تعامل در یادگیری الکترونیکی

رشد سریع و روز افزون فناوری اطلاعات و ارتباطات، منجر به دگرگونی عرصه های مختلف زندگی بشر، از جمله نظام های آموزشی، گردیده است. با مطرح شدن یادگیری الکترونیکی، به عنوان نمودی از نفوذ فناوری اطلاعات و ارتباطات به حوزه فرآیند یاددهی- یادگیری، مفهوم تعامل در فرآیند آموزش و یادگیری نیز دچار تحولات گسترده ای شده است. تعامل امر دوسویه ای است که حداقل به دو شیء و به دو عمل نیاز دارد. تعامل زمانی اتفاق می افتد که این اشیاء و وقایع به صورت متقابل یکدیگر را تحت تأثیر قرار دهند. ویژگی اصلی و اساسی یادگیری الکترونیکی، علاوه بر دسترسی آسان به اطلاعات، ویژگی ارتباطی و تعاملی آن است که از نقطه نظر فلسفی مبتنی بر دیدگاه ساختن گرایانه و مشارکتی است. محیط های یادگیری ساختن گرا، به گونه ای سازماندهی می شوند که فرصت کافی برای یادگیرندگان برای تعامل با همکلاسی ها، معلمان و سایر عوامل آموزشی فراهم آید. بدون برقراری تعامل، نه تنها یادگیرندگان انگیزه ای برای ادامه دوره در خود نمی بینند بلکه یادگیری نیز به وقوع نمی پیوندد. اما بحث تعامل در محیط یادگیری الکترونیکی، بسیار پیچیده تر از آموزش سنتی است. همین نکته کافی است تا متخصصان آموزش را وادارد تا بیشتر از پیش به مسأله تعامل در این محیط بیندیشند. در مقاله حاضر تعاریف یادگیری الکترونیکی و تعامل، نقش تعامل در یادگیری الکترونیکی و انواع تعامل در محیط آموزش الکترونیکی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.